"Devedesetih godina prošlog vijeka, nakon pada Komunističke partije, uveliko je trajalo rasturanje Jugoslavije, velike države u kojoj su svi Srbi bili na okupu. U tim godinama naš narod je 'istjeran' iz ustava nekoliko republika, a u Skupštini SR BiH preglasavani su u pitanjima od vitalnog nacionalnog interesa", podsjetio je Kalinić.
Da bi sačuvali svoje legalno i legitimno pravo "na ostvarivanje ravnopravnosti sa drugim narodima u BiH i zaštitili interese srpskog naroda u Skupštini BiH ili izvan nje", istakao je Kalinić, srpski poslanici u tadašnjem parlamentu BiH odlučili su da 24.oktobra 1991. osnuju Skupštinu srpskog naroda u BiH.
"Ta skupština stvorila je čvrste temelje za proglašenje Republike Srpske, donošenje Ustava i formiranje svih važnih institucija. Sve to desilo se prije nego što je, ne našom krivicom, upaljen požar tragičnog sukoba u BiH. I tada se moralo braniti ono što smo uspostavili i u tome su naši borci, odnosno pripadnici Vojska Republike Srpske dali nesporan doprinos", naveo je Kalinić, prvi predsjednik Narodne skupštine Srpske nakon potpisivanja Dejtonskog mirovnog sporazuma.
On je ocijenio da je iz današnje perspektive veoma važna još jedna činjenica, a to je da se jedan od prelomnih trenutaka desio kada su u Skupštinu srpskog naroda, pod isti krov sa svojim narodom, pored tadašnjih poslanika državotvornog SDS-a ušli poslanici reformista.
Kalinić je istakao da su se, zahvaljujući političkoj vještini pokojnog Momčila Krajišnika, u skupštinskim klupama našli i reformisti među kojima su pored njega bili i Milorad Dodik, Momčilo Mićić i Nikola Perić.
"Kasnije je prelazak još šest poslanika drugih partija koji su tada pripadali takozvanoj građanskoj provenijenciji doprinio da se razbiju mnoge iluzije sarajevskih i drugih neodlučnih 'građanskih' Srba, osim, naravno, Bogića Bogićevića, Mire Lazovića, Mirka Pejanovića i sličnih. Ovakav potez i te kako je učvrstio temelje srpskog jedinstva i najvećim dijelom ostao konstanta u mnogim teškim ratnim i poratnim godinama. Kamo sreće da je tako i u ovim turbulentnim vremenima", naglasio je Kalinić.
Na pitanje kako gleda danas na parlament Srpske i njen rad, on je ocijenio da Narodnu skupštinu i danas oslikava dinamičan politički život Srpske.
"Siguran sam da Skupština može, a i mora da bude gnijezdo demokratije, ozbiljnih političkih rasprava i najveći test našeg jedinstva o vitalnim pitanjima i nacionalnim interesima", rekao je Kalinić.
On je naglasio da se srpski član Predsjedništva BiH Milorad Dodik snažno oslanja na Narodnu skupštinu u principijelnoj zaštiti vitalnog nacionalnog interesa i to čini s razlogom i češće nego mnogi njegovi prethodnici.
Nažalost, dodao je Kalinić, svjedoci smo da i 25 godina nakon rata pojedine stranke na vlasti u BiH razdire posttraumatski ratni sindrom, neprekidni žal za unitarnom građanskom državom u kojoj bi većinski narod trebalo da bude kapa za druga dva naroda, što je nemoguće.
"Zato kada se mi iz Srpske pozivamo na rehabilitaciju izvornog Dejtonskog mirovnog sporazuma neka niko ne pomisli da je to floskula. To je suština, jer je samo tako moguće da sadašnja BiH opstane i prosperitetno se razvija ili da nezadrživo nastavi klizi ka svojoj disoluciji", zaključio je Kalinić.
Skupština srpskog naroda, temelj srpske državnosti u BiH
Skupština srpskog naroda u BiH proglašena je na današnji dan 1991. godine, nakon što su 14. oktobra srpski poslanici preglasani u tadašnjoj Skupštini SR BiH.
Za prvog predsjednika Skupštine srpskog naroda u BiH izabran je Momčilo Krajišnik.
Od njenog proglašenja, administrativno sjedište Skupštine bilo je u Sarajevu, da bi nakon izbijanja ratnog sukoba bilo izmješteno na Pale, a od 1998. godine sjedište Narodne skupštine Republike Srpske premješteno je u Banjaluku, gdje se i danas nalazi.
Poslanici Narodne skupštine su 9. januara 1992. godine usvojili Deklaraciju o proglašenju Republike srpskog naroda BiH i taj dan se u Republici Srpskoj obilježava kao Dan Republike.
Narodna skupština je 28. februara 1992. godine donijela Ustav, kao utemeljenje pravne moći, sigurnosti, legaliteta i legitimiteta Republike Srpske.
Po okončanju ratnih dejstava, a, nakon potpisivanja Dejtonskog mirovnog sporazuma 1995. godine, Narodna skupština preuzima primarnu odgovornost sprovođenja normativne državne reizgradnje i obnove.
Narodna skupština Republike Srpske je zakonodavni organ u strukturi vlasti Republike. Obavljajući normativne, kontrolne, regulatorne i izborne funkcije iz svoje nadležnosti, centralna je institucija parlamentarnog uređenja Republike Srpske.
Prema savremenim parlamentarnim principima, sastav Skupštine čine 83 narodna poslanika, izabrana na neposrednim parlamentarnim izborima.
Prvi poslijeratni izbori održani su 1996. godine. Do tada, Skupštinu su činili poslanici koji su bili izabrani na prvim višestranačkim izborima u BiH 1990. godine, kao poslanici tadašnje Skupštine BiH.
Do 2002. godine, narodni poslanici birani su na mandat u trajanju od dvije godine, a od 2002. na četvorogodišnji mandat.
Narodna skupština do sada je imala devet saziva, a sadašnji 10. saziv konstituisan je na osnovu izbora održanih 7. oktobra 2018. godine i čini ga 28 poslanika SNSD-a, 13 SDS-a, osam DNS-a, sedam PDP-a, sedam SP-a, po četiri poslanika NDP-a, Ujedinjene Srpske, Demosa i Zajedno za BiH, te dva samostalna poslanika.
Sala u kojoj se održavaju zasjedanja Narodne skupštine opremljena je savremenim konferencijskim sistemom sa elektronskim glasanjem, koji omogućava brz i efikasan rad.