Stokholmski sindrom definiše se kao naizgled teško shvatljiva pojava zbližavanja, razvijanja određenih osećanja, pa čak i specifičnog oblika ljubavi između žrtve i agresora. Termin je uveo švedski kriminolog i psihijatar Nils Bejerot, nakon neuspele pljačke banke 1973. godine u gradu po kojem je pojava dobila ime.